Op 22 februari 1857 had Lord Baden Powell een boek geschreven, "scouting for boys". Dit boek wordt nu nog altijd beschouwd als de grondslag van heel het scoutsprincipe.
Vele jaren later, in 1939, nam gust Boschmans zijn intrek in Holsbeek en stak er van wal met "De Hagelandse Voortrekkers". Onder hun waren er enkele die achteraf nog van grote betekenis zijn geweest voor de Damiaanscouts.
In 1957 hadden de eerste vergaderingen plaats in Attenhoven met een patrouille van 4 man. Ondertussen was Jan Van Malcot in Putkapel begonnen met een groep jongelui in een lokaal recht tegenover de kerk. Of het scouts of chiro ging worden, werd pas later beslist. Het eerste officiële optreden van de ganse groep vond plaats op 31 augustus 1959 bij de inhuldiging van de nieuwe jongensschool in de Bosstraat. Eén jaar later vond het eerste groepsfeest plaats in de "Gildezaal" van Putkapel. Nog steeds in 1960 verscheen de eerste uitgave van "Ons Spoor". De welpenhorde telde toen reeds 21 leden. De verkenners werkte nog steeds voor jongens van 11 tot 17 jaar en waren samen 20 man sterk.
1963 was het jaar waarin dat de nieuwe scoutslokalen in de Berghoekstraat in gebruik werden genomen. Deze lokalen werden opgericht door een v.z.w. waarvan meestal oud-scouts en sympathisanten van de groep lid waren. De voornaamste inkomstenbron was en is nog steeds de jaarlijkse "Dottekes Kermis", die tot 1972 doorging in de Garage Boogaerts, later in de Gemeentezaal en nu in het parochiecentrum in Putkapel.
Een volledig gescheiden werking tussen jong-verkenners en verkenners kwam er pas in 1964.
Na de viering van het 10-jarig bestaan in 1968, kwamen er ook vooral oudere meisjes naar de vergaderingen. De bedoeling was om typisch scoutsgericht te werken met o.a. jaarthema, uniform, themawerking, belofte, insigne, volkjes,... Pas na verschillende onderhandelingen werd er eindelijk besloten de scoutsgroep en de gidsengroep bij elkaar te brengen.
Ook kwam het in oktober 1976 tot een herverdeling van de jongste takken. De traditionele gescheiden welpen en kabouters tak werden nu de kapoenen (gemengd, 6-7 jaar) en de kawellen (gemengd, 8-11 jaar).
Het maandblad van de groep, "De Damianer" verscheen voor het eerst in april 1977.
In 1980 begon ook de bouw van de nieuwe lokalen. Omdat nieuwe "stenen lokalen" te duur waren, werd er geopteerd voor een tweedehands-pre-fab. Ettelijke zaterdagen werden opgeofferd om stenen te kuisen, panelen recht te zetten, te schilderen, enz... Tijdens de open-deurdag van 16 mei 1982 gebeurde de grootste materiële ramp in de geschiedenis van de groep: een gedeelte van de lokalen werd door brand vernield.
Vooral dankzij de vzw, onze huidige damiaanvrienden,met hun inspanningen verspreidt over de jaren '90. Kan men spreken van goedingerichte lokalen. Met warme luchtblazers als verwarming in elk lokaal, de richtlijen in verband met de brandveiligheid die in orde zijn gemaakt,voldoende licht voor binnen en buiten waarvoor gezorgd is. De venieuwde sanitaire blok. En zeker niet te vergeten onze keuken die sinds het najaar van 2006 helemaal gerenoveerd is.
Door deze goedingerichte lokalen en het feit dat onze lokalen bijna elk weekend te huur zijn kunnen we wel spreken van een succes.